puzzel
ik was daar,
ik stond daar.
ik lag daar op de grond.
een stukje van mij zou daar altijd zijn,
achter gebleven, liggend op de grond.
het is een stukje dat ik zoek, het stukje waar ik naar verlang.
zonder dat stukje, voelt het niet compleet,
en lijkt de weg nog zo lang.
maar zelf zonder dat stukje, zonder het deeltje van mij daar liggend op de grond.
zou ik daar komen.
met in me achterhooft '' dat mijn leven eerst niet zonder dat stukje bestond''
het lege plekje zou opgevuld worden, met alles wat ik hiervan leren zou.
het stukje zou dan anders zijn.
misschien minder passend bij mij.
maar ik heb nog zoveel stukjes over.
zoveel die egt horen bij mij.
mijn puzzel is nog niet gelegd.
ik puzzel met volle moet verder.
samen met de mensen die er toe doen.
puzzel ik zij aan zij
Reacties op ‘puzzel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!