Zucht van ziel

Het waait een storm die steeds afgeblust
In regenachtige rondloopen op het strand.
Waar de universie zich beeft, niks berust
noch vrede werd gezaaid noch stilte beplant.

Een regenboog door hemelse gezag
broos op mijn ogen als lava met vuur,
Ik vroeg een uur van de zommerse dag
nu ben ik verdronken door een winterbui!

Een glazen vaas opwaarts mijn hoofd,
een hoop die mijn trannen heeft verdofd
Weg mijn vrees, wie speelt z'n spel subtiel?
Een dag bewolkt,
................................een kille zucht van ziel!