Betoverende nacht

Ontelbare lampjes twinkelden
boven de twee verloofden
of ze in een lichtwinkel winkelden
recht boven hun hoofden

hun mijmeringen verre bij het heden vandaan
wat was het waaraan ze dachten?
zij dacht verrukkelijke suggesties te zoeken
in zijn soms achteloos neergetrokken mondhoeken

en hij peinsde over haar formidabele welvingen
en wat ze meer in petto had zo van die dingen
de lange slanke zuil van haar nek en wat daar van afhing
de proporties daarvan waren zeker niet gering

en zo kuierden ze voort door de lange zomernacht
emoties gierden door hun keel bij deze pracht
ze kneep hem zachtjes in zijn hand een volle seconde
en toen de nacht oud werd voerde hij haar ter sponde.