Papaver tussen koolzaad.

De enige bloem op het geel getinte land, wil zijn plek met niemand delen. Zij oogt een tikkeltje pedant, laat de wind haar blaadjes strelen. De druppels als tranen in het hart, zijn haar door de ochtenddauw gegeven. Helaas dit moois zo geheel apart, wordt spoedig door zonnestralen verdreven.

Bert ten Hoeve.