vorige gedicht
vorige gedicht
Gaan
In mijn armen ben je gestorven,
Je moest gaan er was geen morgen.
Alles voelt zo intens stil aan,
maar je moest gaan...
Je lievelingsplekjes zijn leeg,
te snel dat jij van mij weggleed.
Je moest gaan er was geen morgen,
in mijn armen ben je vredig gestorven
Ingezonden door
Geplaatst op
18-12-2019
Over dit gedicht
Ter nagedachtenis van mijn lieve poezen dame Romy, Chakira v/h Aartsparadijs (roepnaam Romy) 26-11-2007 †17-12-2019
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gaan Kat Morgen OverledenReacties op ‘Gaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!