Arcadie

Scherend op de top van een golf
in het midden van de Botnische Golf
vroeg ik de weg aan een meermin
Noors, blond, volslank, maar ze had geen zin

om mij bij de staan in mijn queeste
zodat ik honderdvoudig verder racete
ik zocht desperaat naar Arcadië
iets voorbij de bocht naar Eurazië

eventjes voorbij de baai van Ybarra
tokkelde een nimf op een guitarra
ze kwam van het vergeten Atlantis
en noodde me aan de avonddis

kruidige zeewolf vers van de golf
naar mijn hand een kolf
in de diepte onder het water lag haar huis
ze vademde en vond zo haar huis haar thuis

we dronken daar goede grote geurige gulpen
nectar van ambrozijn of was het bier uit Gulpen
de godendrank laafden we uit enorme stulpen
net bezijden een veld broedende wulpen

ik blijf maar hier peins ik of ik doe een bod
om hier beneden te leven als een halfgod
er is toch niemand die me hier zal vinden
dan is er ook geen reden om mij op te winden.