vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dal-uur
“Troosteloosâ€, stond er gekrast,
in de ruit van de coupé.
Hoe treffend, dacht ik, met 't
landschap, dat langs mijn
blikveld verder glee.
Versterkt nog door 'n regenvlaag,
die door de wind haar last verliest.
Hoe koud en kil belooft vandaag,
dacht ik, hard onderweg naar Triest.
Reacties op ‘Dal-uur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!