1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Al dat gezeur

Soms word ik zo moe van al dat gezeur
wil helemaal niemand meer aan de deur
die me allerlei dingen aan wil praten.
Zouden ze dat niet kunnen laten?

Zelf zeur ik ook beslist wel eens graag
en merk dat men dan aan elke vraag
of verzoek om oprecht mee te denken
totaal geen aandacht gaat schenken.

Hoe los ik dit op, op een nette manier?
Of richt ik een nieuwe zeur partij op
voor samen uitgebreid zeur vertier?
ik zie 't al voor me, dat wordt geen plezier.

© Rita Arends

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Ontevredenheid Zeuren

Reacties op ‘Al dat gezeur’

  • 'Ik heb niks te klagen', zei mijn collega ooit en ik kon hem niet helpen want ik had ook niks.

    guido - 13-02-2020 om 07:52

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Al dat gezeur