Houten Klazen
Houten Klazen, boomknoesten in aftakelingsfasen
Ze staan er soms als angsthazen
Ze kwijnen tot op de bosgrond
Je hebt nooit geweten dat het bestond
De Houten Klazen beleven
Boslummels die hun krachten hebben gegeven
De fantasie kun je laten gaan
Bosgeesten wonen in hun molm, spontaan
Laat je niet dwingeloren
Het bos kan zo bekoren
Kabouters en elfjes bestaan
Ze leven waar de Houten Klazen staan
Ontrafelde jaarringen van zij die vergingen
Natuurkunst die we opvingen
Kronkelend hout
Boomknoestgedrochten maken Spaans benauwd
Dood hout kwijnt weg
Naar nieuw leven, wat ik je zeg
Het oude hout als voedingsbron
Nieuw leven waar je opnieuw van genieten kon
De Houten Klazen van weleer
Ze zetten er in een jong verleden al nieuw bos neer
De tijden van averij
Hun vormen maakten mensen toch ook weer blij
Roel van Ekeris©
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
07-03-2020
Over dit gedicht
boomkarikaturen als boshumor beschreven
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Blij Boomknoesten Boslummels NatuurbelevingReacties op ‘Houten Klazen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!