1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

een rots om op te leunen

Hoe zou ik je kunnen steunen?
Een rots om op te leunen
een baken in de nacht,
degene waar jij op wacht?

Ik heb mijn eigen zorgen,
herpak me elke morgen.
Mag ik dan ook bij jou zijn
met mijn verdriet en pijn?

Misschien als we het delen
onze verdriet en eenzaamheid
het wel beter wordt mettertijd
als verdriet langzaam kan helen.

© Rita Arends

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Pijn Steun Verlies

Reacties op ‘een rots om op te leunen’

  • 'Je weet nooit wat een woord doet', zei mijn moeder en ik heb er van haar bewaard.

    guido - 16-03-2020 om 17:57

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

een rots om op te leunen