vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verloren in stilte
in stilte fluistert de wind
dartel vogeltjes gefluit
melodieën kwetterend
bloesem bloeit
lente vandaag
ingeluid
in 't eindloos ik
geniet van zonneschijn
vragende gedachten
mijmering
kleine preveling
stralend zonnelicht
onzekere, donkere nachten
onzekerheid op het nu gericht
houdt de crisis mij op afstand
vrijheden ingekaderd
ieders echte plicht
en ook
het verzwegene
onzekere twijfel heerst
hoe zal het morgen zijn?
zeker, de lente is ingeluid
de natuur zich in al haar
schoonheid zich aan
ons ontspruit
J.S. 21 03 2020
Reacties op ‘Verloren in stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!