de pijn

Ik mis het gevoel van jou om me heen.
Ik mis je warme troostende handen.
Maar nu ben ik helemaal alleen.
Jou gezicht hangt nu aan alle wanden.

Het gemis van jou om mij heen doet pijn.
Het is hel op aarde om dit verlies te aanvaarden.
Misschien had het zo moeten zijn.
Het leven heeft jou en mij verraden.

Een lege plek aan tafel.
Een leeg bord waar geen eten in woord gedaan.
Toch hoor ik je stem zeggen ach hou toch je snavel.
zo is het hier altijd gegaan.