vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zomaar een vraag
Zomaar een vraag, ik weet het niet meer,
waarom al dat verdriet toch Heer?
Zoveel pijn, zoveel verdriet
zoveel gemis
Niets is zeker en blijvend in ons leven
de angst ligt altijd vlak om de hoek
en naast alle glimlachende herinneringen
ervaren we vaak ook verschrikkelijke dingen.
Het lijkt willekeurig, totaal onverwacht
meestal heel anders dan gedacht,
als bij een roulette, hoe de bal zal gaan
gunstig of slecht in ons bestaan
Gelukkig de mens met moed en kracht
die steeds weer moed kan vatten.
Die door kan gaan vol vertrouwen,
zo'n mens waarop je kunt bouwen.
© Rita Arends
Reacties op ‘zomaar een vraag’
-
'God dobbelt niet', zei Albert en Niels liet het aan het toeval over.
guido - 30-03-2020 om 07:56