vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
oorlogskerkhof Margraten
oorlogskerkhof in Margraten
eindeloze rijen witte kruizen
en af een toe een davidsster
elk gemerkt met een naam
ik vraag me af, hadden ze
ooit plannen, voor ooit later
als er eens vrede zou komen
onwetend van deze plek
hoeveel ouders met verdriet
wetend van die witte kruisen
vonden daar degene niet
die hen thuis achterliet
het lijkt al weer zo lang geleden
maar al lopend op dat veld
is de oorlog niet verdwenen
is het verhaal nog niet verteld
hier en daar nog bloemen
meegenomen bij een bezoek
door mensen die niet vergaten,
hen daar achter moesten laten
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
03-04-2020
Over dit gedicht
zoveel zinloze slachtoffers
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bwevrijding DodenherdenkingReacties op ‘oorlogskerkhof Margraten’
-
'Ziehier deze dodenakker', zei de Dood en zuchtte verdrietig.
guido - 03-04-2020 om 17:08