Dansen met de duivel

Reddeloos voelde ik jou ijzeren klauwen

Die mij onze ontmoeting deden berouwen

Verloren was elke uitkomst zo ik wou

Jij ging mij lusten, meer dan gauw

Verorberen dit, het enige voedsel, graag

Met snelle happen en dan weer traag

Bewegingsloos was ik verloren

Hemels vlees voor jou bekoren

Je tastte toe, beet na beet

Je drang zo groot, je adem heet

De duivel zond jou naar mij toe

Ik jou ontbijt, dat deed je goed

Mijn inbreng was geen brengen meer

Jou lichaamssappen een vloeibaar teer

Ik kwijnde weg

Jij deed geen zeg

De duivel zag, je deed ’t wel, je deed ’t goed

Zijn plannen smaakten dankbaar zoet

Mijn hoofd gingen tollen als een orkaan

Vertoefde daar, een andere waan

Ooit te leven, gans opnieuw

Zonder adem, zonder kieuw

Ik werd onzichtbaar, ik werd heel flou

Ik werd heel anders, ik weet niet hoe

Ik werd weer groen, grijs en rood

Ik werd weer leven en dan weer dood