vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
mondkapje
Een minister uit Den Haag
plaagde zijn vrouwtje graag.
Prees haar om haar mondkapje,
zei: nee dit is geen grapje.
Maar hij kreeg de volle laag.
Ze mopperde de hele dag,
Zei waar blijft nu mijn gulle lach?
Mijn hele facelift zo verknoeid
nu mijn gezicht niemand meer boeit.
Ja, ze was helemaal van slag.
Het arme vrouwtje keek zo boos,
maar droeg het kapje toch altoos,
want ze hield echt wel van haar man.
Ze steunde hem daarom volop dan
en versierde het kapje met een roos.
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
05-06-2020
Over dit gedicht
en..... draagt u er al een?
Geef uw waardering
Op basis van 26 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
FaceliftReacties op ‘mondkapje’
-
'Dat scheelt me een zakdoek', zei de viespeuk en snoot eens flink.
guido - 05-06-2020 om 18:37