vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zoete herinnering
Hoge golven waarop mijn verdriet meelift
Het zoute water vermengt zich met mijn tranen.
Dubbel zout geen milde variant
Als de wind gaat liggen en de ergste pijn verdooft
komen zoete herinneringen die ik niet wil voelen.
een herinnering is als een golf
ze overvallen je, raken hard de kust
en spatten uiteen op het strand.
Wat zou ik graag willen dat de herinnering in de toekomst lag.
Dat jij als een razende storm weer binnen zou komen.
Maar deze golf was te hoog en zal je nooit meer loslaten.
Wat blijft is de dubbel zoute maar o zo zoete herinnering
Ingezonden door
Geplaatst op
17-03-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering Verdriet VerliesReacties op ‘Zoete herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!