1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Ik klapte uit het ijs

ik ben herboren
Jaren lang was ik bevroren
Bang voor alles om me heen
Had geen bekende, geen vrienden niet één
Ik was van binnen leeg
Alles weg in 1 veeg
ik voelde niets meer in mijn lichaam
ik wou weg, opnieuw beginnen met een andere naam


ik was moe, moe van het bang zijn
Ik voelde alleen maar pijn
Maar ik had er genoeg van
Ik ontdekte wat ik kan
Ik bewoog een beetje en steeds meer
Het ijs klapte uit elkaar en deed geen zeer
Ik was herboren
Niet meer bevroren
Ik leerde nieuwe mensen kennen
Ging gedichten pennen
En leerde weer rennen

Ik kreeg vertouwen
Ging een nieuw leven bouwen
Nam bekenden op als vrienden
Want dat is wat ze verdienen
Ik voelde me goed
Proefde geen bloed
Bloed van mijn vorige leven
Een leven dat mensen deed beven
Het gaat nu de goede kant op
En niemand die zegt stop

Ik ging van iemand houden
Ben echt van haar gaan houden
Ik hoef niet meer weg
En als het toch gebeurt hebben zij pech
Maar ik wil niet meer vluchten
Niet meer huilen, krijsen en zuchten
Heb nu eindelijk een rustig bestaan
En ik rijk nu zo hoog als de maan.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

mijn gevoelens!!!

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Gevoelens Liefde Onmacht Verdriet Vriendschap

Reacties op ‘Ik klapte uit het ijs’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Ik klapte uit het ijs