Geen een
Een week geleden,
ja die dag was voor mij kwetsend.
We zijn nu wel weer in het heden.
Nu nogal veel kletsend.
Ik voelde me stom.
Jij voelt je stom.
Maar je voelt de pijn die ik voelde.
En nu weet je ook wat ik bedoelde.
Je wilt niet meer leven zeg je.
Maar je moet niet opgeven.
Als jij er niet meer zal zijn raakt het me.
Want zonder jou in een leven....
Ik denk daar maar nog niet over na.
Want met jou is het zo fijn.
Je weet dat ik altijd voor je klaar sta.
En dat is mijn geheim.
Niemand zal ons kunnen breken.
En als ze dat wel doen hebben ze een probleem.
Ook al zullen ze denken en smeken,
Niemand komt tussen ons geen een.
Reacties op ‘Geen een’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!