Perfecte relatie
Na wat tijd leert u het verschil, het subtiele verschil tussen mekaar de hand geven en het ketenen van de ziel.
En u leert dat liefde niet betekent zichzelf te steunen, en dat gezelschap niet altijd veiligheid betekent.
En u begint te leren dat kussen geen contracten zijn, en cadeaus geen beloftes zijn.
En u begint uw nederlagen met opgeheven hoofd en open ogen, met de gunst van een volwassene en niet met de treurigheid van een kind, te accepteren.
En u leert al uw ingangen van vandaag te construeren, omdat u morgen zeer onzeker bent voor de toekomst.
Liefde is zich niet bemoeien met de perfecte persoon, dewelke van onze dromen. Er bestaan geen prinsen noch prinsessen.
Zie de andere persoon van oprechte en echt vorm, overtuigd van uw kwaliteiten, maar ook wetende van uw tekorten.
De liefde is alleen mooi wanneer we iemand vinden die ons verandert in het beste dat we kunnen zijn.
Precies of onze lippen niet opnieuw worden gekruist, ik kan in stilte zeggen, alles wat voor altijd verborgen was.
Er zullen momenten zijn waar onze gedachten elkaar zullen vinden, en zo, zullen wij het missen van opnieuw samen te zullen zijn.
Er zijn bepaalde momenten die wij niet nodig hebben van een liefde...
Wij hebben geen medelijdende hartstocht nodig..
Wij willen geen kus op de mond...
Er zijn bepaalde uren, dat we enkel de hand op de schouder willen voelen, de omhelzing of zelfs daar zijn, stilletjes aan de kant zonder iets te zeggen...
Er zijn bepaalde uren wanneer we voelen dat we huilen, schreeuwen, lijden... Dat we een aanwezigheidsvriend wensen die naar ons luistert met geduld, om te troosten, om ons terug aan het lachen te maken...
Iemand die denkt aan onze droefheid, groter dan die van de wereld...
Die ons opdracht geeft de mond tot zwijgen te brengen en ons verhindert van een ondenkbare daad...
Iemand die ons kan zeggen:
Ik denk dat je fout zit, maar ik sta aan jouw kant!
Reacties op ‘Perfecte relatie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!