Naar de overkant
Heer leid mij aan je hand
naar de overkant
Want wankel zijn mijn benen
moe dit broze lijf
Heer neem mij dicht bij jou
zodat ik niet verdwalen zal
in het donkere van de avondraad
Heer pak mijn hand vast
zodat ik niet verdrink
in die poel van haat en nijd
Want weet je Heer
meer dan eender wat
geloof ik dan alleen jij
mij de redding schenken zal
Dat jij me zal bevrijden
mij zal verlossen van die aardse pijnen
en dit onmeetbaar verdriet
wat ik elke dag moet meedragen
op mijn veel de zwakke rug
Toe Heer
wil jij vandaag mij voorgaan
op de weg wat ik moet bedreden
zodat ik volwaardig sterven kan
als ooit die dag zal komen
Want Heer
ik besef steeds meer en meer
hoe klein gelovig ik ben geweest
voor het licht hing schijnen
bij het breken van de ochtendraad
Daarom vraag ik jou
leer mij lopen op de deiningen
der woeste baren
Leer mij staan
in ’t woeste water
want ik weet nu heel zeker
alleen jij zal er zijn wanneer
ik lopen moet naar de overkant
Toe heer ‘k vraag het stil en ingetogen
Wil jij mij leiden naar de
overkant
Reacties op ‘Naar de overkant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!