vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ineens
Daar was je dan
zomaar ineens.
Had je niet even
kunnen zeggen dat je kwam?
Je overdonderde me,
zoals je daar stond.
Kon je niet bedenken,
wat ik ervan vond.
Je leek me niet te horen,
als ik zei dat ik je niet wou,
als ik zei dat je weg moest,
als ik je afwees.
Je bleef daar
en bent er nog altijd.
Laat me met rust,
en ga.
Reacties op ‘Ineens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!