vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een eiland in de mensenzee
ik zag je door beslagen ramen
aangekomen nog op reis
een vleugje buitenland
verdromend in je ogen
je kuste me ik rook parijs
ik nam je hand
de koffers maakten grenzen
een eiland in de mensenzee
we lachten samen de omgeving
deinden met de golven mee
je stem had zuidelijke klanken
woorden nog een licht accent
gaf je bloemen en je bloosde
alle sterren uit het firmament
daarom heb ik je gekozen
Reacties op ‘Een eiland in de mensenzee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!