Nooit is het goed

Dan praat ik te weinig,
dan bel ik weer te veel.
Dan spreek ik hem nooit,
dan vinden jullie dat ik teveel tijd met hem deel.

Dan is hij te klein,
dan is hij weer te groot.
Dan heb ik te kort met hem,
maar het mag nou ook weer niet tot de dood.

Dan is hij lelijk,
of is er weer iets anders met hem mis.
Maar ik ben al lang blij,
dat er tenminste íemand lief tegen me is!

Waarom gunnen jullie me ook niet eens het geluk,
dat er iemand is die ik door en door ken?
Het lijkt wel alsof jullie niet eens wíllen,
dat ik gelukkig ben!