vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik staar uit mijn raam
Ik staar uit mijn raam,
Zie de druppels vallen,
Hoor de wind voorbij waaien,
Hij fluistert zacht je naam.
Die fijne tijd van toen,
Hij is verdwenen,
Zomaar in het niets gevallen,
Kon ik het maar overdoen.
Ik staar uit mijn raam,
Denk aan de momenten van toen,
Hoe je met mij praatte,
Maar nu voel ik mij eenzaam.
Ik wil graag bij je zijn,
Maar ik moet het accepteren,
Dat het niet meer kan,
En dat doet me pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-10-2007
Over dit gedicht
Ik ben mijn tante nu bijna 4 jaar geleden kwijt geraakt. Het doet me veel pijn en ik mis haar elke dag meer! nu wil je achteraf nog veel dingen overdoen, maar je weet dat het niet meer kan.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gemis VerdrietReacties op ‘Ik staar uit mijn raam’
-
Dit herken ik .. (U)
Fabiënne Verhoeven - 15-03-2010 om 16:45