vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jij, lieve.
Kon ik maar
het donker
uit je ogen
vegen.
Je onzichtbare
tranen op je
gezicht drogen.
Jij, lieve..
altijd zo stil
en verlegen.
Terwijl anderen
al het gevoel
uit je
zogen.
Ingezonden door
Geplaatst op
08-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Jij, lieve.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!