De diepe donkere put
In een put,
Ja in een put kom ik te zitten
En alles blijft maar tegenzitten
Iedereen wil het liefst met een boog om mijn heen lopen
Ze vinden me maar bezopen
Ze ontkennen het misschien
Maar ik kan het zien
Ik zie het , die haat in hun ogen
Ik zie ook wel dat ze me niet mogen
Dieper en dieper val ik in de put,
De diepe lange put
Om me heen bouw ik een hut
Ik wil niet dat ze nog naar me kijken
Ik weet ook niet wat ze ermee bereiken
Door dingen over mij te gaan zeggen
Zelf kan ik het ze niet uitleggen,
Dat dat geroddel leugens zijn
Niemand ziet het , maar ze doen me zoveel pijn
Weer dieper val ik in die put,
De put naar een zwart gat
Maar er is 1 ding wat ik al die hele tijd vergat
Ik ben niet de enige, ik ben niet alleen
Tegen haar doen ze ook gemeen
Weer dieper in de put,
Maar nu niet alleen maar met haar
Maar we helpen elkaar
We zorgen dat we niet meer verder vallen, niet meer dieper
We gaan schijnen als een ster
Het klimmen naar boven , het is zwaar
Maar samen staan we sterk , ze is me dierbaar.
Sommige dagen gaat het niet,
Dan val ik terug,
Terug in het gat,
Het diepe donkere gat
Maar dan ben jij er weer en brengt me weer richting het goede pad!
Zonder jou ben ik verloren
Zonder jou zou de pijn mij hard doorboren
Maar jij bent er
Heel dicht bij mij, zelfs al ben je weg heel ver,
Dan ben je in mijn hart
Samen kunnen wij beginnen met een nieuw start
Reacties op ‘De diepe donkere put ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!