vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dankbare herinnering.
Nu veertig jaar geleden,
onttrokken aan moedersschoot.
Jou leven, stond al vroeg
in de sterren beschreven.
Bitter jong al van ons weggerukt,
jou wachtte een vroege dood!
Jij blijft een dankbare herinnering,
ik draag je bij me heel mijn leven.
Jolanda-11-6-1969*7-12-2003
Ingezonden door
Geplaatst op
11-06-2009
Over dit gedicht
dicht bij mij.
Geef uw waardering
Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Moederschoot Onttrokken VroegeReacties op ‘Dankbare herinnering.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!