1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Nachtwenk

Jouw droeve ogen wenken
mijn te vaak bedrogen handen
breken mijn vingers tastend reiken

verbreken alle banden
en de zware belasting
adopteert mij van de dood

die veel te vroeg mijn zijde draagt
naar het strand, de overbevolkte kuststrook
de zee spoelt mijn adem naar de overkant

waar jij niet langer hart verlangend
naar de zeemeeuwen wuift
rationeel doortastend gootje

je neemt het duister, als een liefje
niet goedkoop, maar voldoende duurzaam
als blinde duiven in een hemelvlucht

Engeland, mijn taal is krom
er heerst zoveel leven in een woordje

"shit"

mijn lichaam gelegen op verwarmend zand
een laatste snik ontsnapt mijn doodstrijd
ik draag het bij me, het virus van de dood
het duister is voor altijd in mijn ledig hart.






.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Geschreven met een droevig gevoel.

Geef uw waardering

Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Alleen Eenzaam Verdrietig

Reacties op ‘Nachtwenk’

  • Zeer prettig gedicht om te lezen, daarnaast is 'nachtwenk' ook een heel fijn woord, goed gevonden. Laatste strofe loopt ondanks een kleine strubbeling ook erg lekker.

    Verwijderde gebruiker - 15-09-2009 om 19:15

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Nachtwenk