vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Pompeji
Ben ik de enige die overleefde?
Het licht zag na een lange nacht?
Al m’n bekenden zijn overleden,
Door vijandige kracht.
Eerst meegenomen door vreemde gezichten,
Dan verkocht voor weinig geld,
Dan geen idee hebben waar ik heen moet,
Is er dan niemand die mij helpt?
Maar dan barst de vulkaan uit,
Het regent as en stenen,
Lava begroet de poorten van de stad,
En zo zijn hele bossen verdwenen.
Waar moet ik nu heen?
Wegen zijn verbrand,
Mensen levend opgeslokt.
Er is niets dat tegen een vulkaan stand houd.
Reacties op ‘Pompeji’
-
wow google merith nagtzaam en op de eerste pagina krijg je dit prachtige gedicht, moooooi
thomas biesaart - 12-09-2010 om 23:26