vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zomaar of het niets was
en toen, zomaar of het niets was
liet je het gewoon gaan
zag je mij niet meer staan
ging je om met mensen die je eigenlijk niet kent
terwijl ik alles van je weet, weet wie je bent
maar toch, zomaar of het niets was
liet je het koud
alsof je opeens niet meer van me houdt
alsof al die jaren niks hebben gezegd
gewoon alsof het niets was, naast je neer gelegd
van mij hoeft het niet meer, ik ben erover heen
maar denk nu niet dat ik er nog voor je ben,
ik denk ook niet dat ik je eigenlijk nog ken
Reacties op ‘Zomaar of het niets was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!