1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Menselijke ufo

Een donkere wolk staat aan de hemel.
Overal komen ronde objecten tevoorschijn.
Weet niet wat het zijn, wat het voor moet stellen.
Schijnen het achteraf ufo’s te zijn.

Ik ben bang, weet niet wat ik moet verwachten.
Zo dalen zo hard, zonder enig teken te geven.
Mijn buik trilt en mijn hart bonst.
Eindelijk, het teken van echt leven.

De eerste poten van de ufo komen op de aardse grond.
Wezens komen massaal uit de ufo’s lopen en kruipen.
Objectief gezien vind ik die wezens niet zo gezond.
Ze proberen me in hun brutaliteit te verzuipen.

Ze lijken zich erg populair te voelen.
Ze voelen zich als de meest perfecte wezens.
Gemeen, nep en met de borst vooruit.
Ze schuiven het af op mijn minder sterke kenmerkgegevens.

Ze drukken me weg met hun dikke pensen.
Ik ben sterk en duw ze weer weg.
Ik benadrukte mijn wensen.
En toen ik wist ik het! Mensen!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Buitenaards Mensen Ufo Wensen

Reacties op ‘Menselijke ufo’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Menselijke ufo