vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn eerste rijles
Mijn eerste rijles
dat was me het dagje wel
de versnelling ging veel te snel
zelfs uit mijn oren spoot de stress
ik reed dwars door een muur
niet te temmen dat stuur.
Een struik walste ik met de grond gelijk
toen ramde ik een boom
de motor blies stoom
pure ravage daar in de achterwijk
ik was wel heel creatief met de rem
tussen twee mesthopen zat ik klem.
Nu ik met de fiets manoeuvreer
met het rijbewijs niet op zak
kom ik overal met gemak
‘k veroorzaak nooit geen ravage meer
maar is het eens koud of nat
ach, het is altijd wat…
(marl, 30 juni 2009)
Reacties op ‘Mijn eerste rijles’
-
Heel grappig! Mooie ode ook aan de fiets.
Coby Poelman-Duisterwinkel - 01-07-2009 om 10:08