Trouw
een traan valt op de grond
jou lippen niet meer op mijn mond
ik staar voor me uit
en luister naar een vogel die fluit
kom je ooit terug bij mij
of blijf je alleen en vrij
ik mis je armen om me heen
mijn hart is niet van sten
ik kan je niet alten gaan
wil je mijn woorden niet verstaan
wil je alles achter je laten
en er nooit meer aan dneken
dat we voor het eerst naast elkaar zaten
de zon gin onder en kwam boven
maar nu,
moet ik mijn verdriet doven
zolang zonderjou..
toch blij ik je voor altijd trouw
diep in mijn hart is er plaats voor iemand zoals jij
geloofde je wat ik zei
heb je ooit tegen me gelogen
of heb je me nooit gemogen
alles in mijn gedachte vervaagd
de onzekerheid vult waar ik niet om had gevraagd
ik voel me eenzaam en alleen
wat moet ik zonder jou om me heen..
Ingezonden door
Geplaatst op
01-07-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VertrouwenReacties op ‘Trouw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!