Seintje van hierboven

Voor jou zal ik altijd een kaarsje laten branden
Eentje met mooie blauwe randen
Jij was het lichtpuntje in mijn bestaan
Het is zo onwerkelijk dat je bent weggegaan
Je hebt gevochten om te overleven
Helaas jou jaren waren schijnbaar al vergeven
Mijn ogen regenen nu tranen
Als druppels spatten ze op mijn gezicht
Nevels vloeien ineen in grijze banen
De zon komt door, haar stralen naar de aarde gericht
Ik zie jou gezicht verdwijnen in lange lanen
Kon ik mij maar bij jou aan de hemelpoort wanen
Onze band was niet te beschrijven
Jongen zie je de zon ook schijnen
Ik wacht op jou teken
Waar blijven nu je ondeugende streken?
Je bent de hele dag in mijn gedachten
Waarom laat je mij zo lang wachten?
Ik wil je vlug weer zien , horen of het goed met je gaat
Geef een seintje dat er na de dood
Nog een ander leven bestaat
Anders kleuren mijn wangen rood!


MMH.Stevens