vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het tegenlicht van zon
ben de berg opgelopen
in het tegenlicht van zon
de helling heeft voor mij
veel paden afgesloten
zonder dat ik weet waarom
door links en rechts te kijken
verloor ik nooit het zicht
het gras leek groener waar
de wegen zijn verdwenen
omhoog gaan was verplicht
ik ben veel uitgegleden
verloor een tijdje mijn houvast
duikelde toen naar beneden
ik moest en zou weer klimmen
soms kruipend op de tast
het pad is glibberig en nat
lijkt uitgehakt om vaak te vallen
de rotswand is vol scherpe steen
ik sjouw nog steeds naar boven
maar de mist is dikker dan voorheen
Reacties op ‘Het tegenlicht van zon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!