Granpapa
Jouw verdriet, jouw ziekte, jouw lijdensweg.
Je zag je dochter Coco niet meer.
Je ging alleen op reis naar de hemel.
Je kunt nu niet meer jagen, vissen of jouw kostgrondje wieden.
Jouw onrust binnen in jou is nu overgegaan in rust.
Jouw begrafenis was indrukwekend.
Jouw lichaam rust in Surinaamse bodem zoals je wenste.
Je hebt de laatste eer van veel mensen gekregen.
Je had hun respect gewonnen met jouw manier van leven.
Jouw trommels hebben nog eenmaal hun lied laten horen voor jou.
Jouw vogels floten ook hun lied, ook zij waren voor jou gekomen.
Je kijkt nu vast op ons neer van uit de hemel met een glimlacht naar ons.
Jouw Coco was er niet toen je klaar was voor de lange reis.
Je keek iedere dag naar haar uit zoals ik nu weet.
Je had dit niet verdiend, Granpapa het spijt mij oprecht dat ik er niet voor gezorgd heb dat Coco er niet was, om jou bij te staan bij jou sterven.
Waka Bun,
Bakra
Ingezonden door
Geplaatst op
20-07-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Coco Granpapa OverlijdenReacties op ‘Granpapa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!