vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alea jacta est
Kansloos keer op keer, als ik keek in je ogen,
Ondanks al je mooie woorden, me domweg voorgelogen.
We vreeën, praatte, droomde, zo heerlijk zo verlicht.
Maar al die tijd speelde je een spel, en loog in mijn gezicht.
Ik zag voor ons een toekomst, een warm en veilig nest.
Voltooid verleden tijd lief, alea jacta est!
Reacties op ‘Alea jacta est’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!