Het gemis
Vandaag 2 jaar geleden op 5 november om precies te zijn,
werd mij iets dierbaars ontnomen.
En daarvan heb ik nog iedere dag pijn,
Mijn schoonpa had geen zin meer om te leven,
en heeft toen de strijd opgegeven.
Hij was mijn steun en toeverlaat,
en stond steeds voor ons paraat.
Niet alleen voor mij had hij een enorme boon,
maar ook voor onze oudste zoon.
Hij mist zijn pepe ook nog iedere dag,
want het verlies was voor hem ook een zware slag.
Had ik het moeilijk of een tegenslag,
dan vangde hij me steeds op met een lach.
Ik weet dat hij nu over ons waakt,
wat niet wil zeggen dat het mijn verdriet goed maakt.
1ding heeft hij me wel gegeven zijn zoon en mijn man voor het leven.
Ik mag de moed niet laten zakken,
want ik heb 3 zoontjes en het zijn schatten.
En ik moet toegeven door die vier mensen heb ik de kracht en moed om verder te leven.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-08-2009
Over dit gedicht
dit gedicht gaat over mijn schoonpa
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Overlijden VaderReacties op ‘Het gemis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!