Dag en nacht

De beelden die ik zie, beïnvloeden mij
De gebeurtenissen vliegen in mijn geest voorbij
De pijn, de steken voel ik in mijn hoofd
Het water, de bloemen. Al het mooie dat even dooft
Maar dan de hoogtepunten bij elkaar gedreven
Het zijn er niet veel, hooguit 6 of
7 per 2 maanden, vloeien eens niet mijn tranen
Bang dat de houvast die ik heb zal verdwijnen
En dat de duistere kant van mijn leven weer zal verschijnen
De zon gaat onder, de nacht die nadert
De nacht, onbetrouwbaar, ik word belazerd
De natuur om me heen op dat moment
De gedachte wat hij naar mijn hoofd zend.
Hij veranderd mij, en niemand die me helpen kan
Helemaal alleen, daar sta ik dan
Maar las ik een moment heb waar de nacht nog niet gekomen is
Waar ik mijn nachten zie als pijnlijke geschiedenis
Waar de zon nog hoog aan de hemel staat
Waar ik een stem hoor van god die praat
De natuur is slecht gemaakt door de mensen om je heen
Hij is niet zo mooi, zo prachtig als voorheen
Dus geniet maar van de zon die ik je laat voelen op je huid
Vergeet even de akelige nachten
Gooi alles er gewoon uit
Vlieg als een vlinder en dans op het gras
Het gras een mooi stuk, dat ooit van de natuur was
Doe gewoon wat ik je zeg
Dan vind je vanzelf de goede weg
De weg met stralen van de zon
Waarvan je even niet meer wist dat die bestond
Nu ik je weer heb laten zien wa t het is
Vergeet je die nachten voor even, die pijnlijke geschiedenis.