1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Alleen

Ik zit in mijn rolstoel
een mes ligt op mijn schoot
ik denk aan alles
wat men mij verbood

De pijn in mij
is alles wat ik nog bezit
waarom moet ik doorgaan
ik vraag om vergeving, en bid

Zullen ze het begrijpen
dat ik niet meer verder wil
moet ik het hen vragen
mijn leven is zo koud en zo kil

Een laatste keer kijk ik om mij heen
en neem het mes in mijn hand
ik denk aan de verlossing
mijn bloed valt in het zand

De pijn heeft gewonnen
het gevecht is voorbij
ik had nog zoveel dromen
maar niemand meer aan mijn zij


ManOnWheels

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Verdriet Verlossing

Reacties op ‘Alleen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Alleen