De methamorfose van een mens

[De methamorfose van een mens

De vogels van het noorden
In de schaduw van mijn takken zullen nestelen.

Komt een vogel,
komt een vlinder

Van de vlinder houd de vogel
Vliegend, vliegend tussen de nachtelijke rozen,
zingen ze een eewige lied

Zee boven hen
Zee onder hen

Als de vogel, de vlinder ooit vertelt
Ik hou van je vlinder
Breken ellendes zijn hart.

Vliegend, Vliegend en samen vliegend!
In de abstracte stilte paranoïde nachten,
Vertelde de vogel de vlinder:
Ik hou van je vlinder!
Ellendes braken zijn hart

Mythen zijn voor hen
Mythen zijn over hen.

Over oceanen blijft de vogel alleen vliegen
Zijn gebroken hart
Blijft van de vlinder houden
Blijft van de vlinder dromen

Zee boven hen
Zee onder hen

De vogel, moet in de golven van oceanen van het leven.
Alleen moeten,
leren blijven zwemen.

Van de gifftige druiven van het leven
Heeft de vogel zijn laatste glas gehad.
Vlinder:
Is de vogel dronken?

Ver boven
Tussen de bomen, laat de vogel zijn liefdsverhalen wortelen.

Ver boven
Laat de vogel, zijn liefdsdenken blooien.

Bloeien kinderen,
Bloeien mensen,
Bloeien volkeren en bloeien leven.

In de herfste nachten
Toen de zon haar latste rode draden inpakte
Ging de vogel terug in zijn gedachten!

De vogel!
Had een vles wijn,
had een pakje shag en had een lege glas
Omhelsnd zijn glas zag de vogel
De vlinder, op wie hij nog verliefd is

In de golven van het leven
Moet de vogel alleen blijven vliegen,
Moet de vogel alleen blijven zwemmen.

Zee boven hen
Zee onder hen

Toen de zon haar laatste rode draden inpakte
Ging de vogel diep in zijn gedachten!

De vlinder vroeg de vogel
Hoe oud ben je vogel?
Door de jaren heen zijn mijn vleugels versleten!

Waar kom je vandaan vogel?
Mijn land kant geen grenzen,
je haven is mijn laatste

In welke kleuren droom je vogel?
Vlinder!
In al kleuren die je nog niet kent

Toen de zon haar laatste rode draden inpakte
Ging de vogel terug.
Ging de vogel diep in zijn gedachten
Hij zag de vlinder groien
Hij zag de vlinder bloien

De vlinder
Grooit kinderen
Grooit mensen, grooit volkeren
De vlinder
Blijft leven bloien.

In de winter
In de koude, donkere nachten
Is de vogel met een zilveren mis gedood

Wie de vogel met een zilveren mis heeft gedood
Voor je een land zonder dromen.

Vlinder?
Geef de vogel nog meer leven
Blijft in de woorden van je zinnen leven

Op het graaf van de vogel,
Zijn de zwarte bloessem gegroit

In zijn mond
Zij flamen aangestoken

Van welke bossen?
kwam al het gekruiste haat naar de vogel!
Kwaad is zijn mond geworden
Kwaad is zijn hand geworden

Al het bloed in zijn aderen
Een kwaad sap is geworden

Wie de vogel leest?
Verwacht niet dat de vogel, in je oren zal gaan fluiten

Wie de vogel leest?
Verwacht niet dat de vogel, je aan het dansen wil krijgen

Het is zijn shreeuw!
Een verdwaalde klap in het zand
Een verdwaalde shreeuw in de wolken

Naïroen is al dood
Rome is niet verbrand
Met haar ogen blijft ze vechten

Van een droog zaad
Zal het rivier ooit bloeien.








We houden van je vogel?. 27/08/09. Younes]