Afscheid om bestwil
Het is zo moeilijk.
Het is zo dubbel.
Het doet zo een pijn.
Het is beter voor ons.
Beter voor jou.
Beter voor de kids.
Beter voor mij.
Wij moeten jou achterlaten.
Jij komt nooit meer thuis.
Het thuis dat jij maakte.
En ik nu moet onderhouden.
Je zal verder moeten lieve vrouw.
Alleen zul je een plekje moeten zoeken.
Een plaatsje om te wonen.
Jouw nieuwe thuis.
Hier kun je niet meer komen.
Want het is niet meer vertrouwd.
Wij kunnen niet altijd op je letten,
Maar ik beloof je ik zal je vertellen,
Over de kids, de hond en het oude nestje van jou.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-09-2009
Over dit gedicht
Ik heb dit geschreven, ter verwerking, omdat ik afscheid moet nemen van een lieve zorgzame vrouw die niet meer thuis kan wonen ivm een ernstige psychologische ziekte
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afscheid Dubbel Plekje Thuis Vertellen VrouwReacties op ‘Afscheid om bestwil’
-
Dit is echt een diep, innig en intiem gedicht. Mooi verwoord.
Verwijderde gebruiker - 01-09-2009 om 22:07