1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Mijn zinsbegoocheling

ik regeer weer over rotsen
bergen zijn teloor gegaan
dalen vol ontgoochelden
idealen van hun glans ontdaan

bloemen bloeien minder kleur
ze knakken voor het sterven
de lucht verliest zijn geur
zaden zullen nooit meer lente erven

blauw klaart zomers helderheid
het zinderen is afgevlakt
kaalheid legt de schimmen bloot die
troosteloosheid er heeft opgeplakt

nog gehoorzaamt mij de wind
ze jammert vage klachten
regen stort in beken neer
droogte laat het leven wachten

ik ben de desolaat
en leef mijn zinsbegoocheling
er is geen mens met wie ik praat
de spiegel is mijn enige verovering

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Apocalyps Droogte Woestijn

Reacties op ‘Mijn zinsbegoocheling’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Mijn zinsbegoocheling