Tegenstellingen met gevoel

De stilte waait door mijn haren
De wind schreeuwt door de lucht
Ik probeer nu even te bedaren
Al zo vaak ben ik voor gevoelens gevlucht

De muziek fluistert in mijn oren
Ik hoor het gezang van de natuur
Mijn waardigheid ben ik lang geleden verloren
Maar in mijn hart brandt nog steeds het vuur

Het vuur van wilskracht en doorzettingsvermogen
Want in mijn hart rennen een langzame gedachten
Ook al hebben mensen zovaak tegen mij gelogen
Mijn gevoelens weten waarop ik zal wachten
*
In mij komen mijn grootste dromen tot leven
In het echte leven worden zij vast geen realiteit
Maar door de schreeuwende stilte een kans te geven
Raak ik mijn gedachten sneller kwijt

Niet wetend waar dit gedicht op neer zal komen
Maar ik schrijf wat mijn hart mij vertelt
De regen valt neer op de hoge bomen
En ik zie menig mens die zijn pas versnelt

Ik schrijf woorden vanuit het diepste van mijn hart
De woorden fluisteren van binnen luid
Mijn eigen wereld is niet wit en ook niet zwart
Maar door die woorden kan ik weer even vooruit

De woorden die ik schrijf die kloppen niet
Weinig mensen zullen achter de zinnen ontdekken wat ik bedoel
Ik beschrijf hier alles wat een ieder nooit ziet
En toch bevatten deze tegenstellingen veel gevoel