Een masker
Ik lijk gelukkig, maar dat ben ik niet.
Ik lijk nooit te huilen, maar dat doe ik wel.
Ik laat me niet zien zoals ik ben, want ik draag een masker.
Voor dat masker zie je een gelukkig meisje, dat lacht en alles leuk vindt.
Achter het masker zie je een ongelukkig meisje dat 1 blok van verdriet is.
Maar stilletjes aan door liefde en vriendschap wordt het meisje achter dat masker weer gelukkig.
Maar dan heb je tegenslagen vol met verdriet en dan ben ik weer een blok van verdriet.
Ik laat me helemaal niet zien zoals ik ben.
Het lijkt gewoon dat ik gelukkig ben.
’s Avonds lig ik vaak te huilen.
Maar dan denk gelukkig dat er vrienden zijn om je te steunen.
En dan zie je terug een meisje zonder verdriet.
Reacties op ‘Een masker’
-
ey ik schreef dit gedicht omdat: ik het heel belangrijk vindt dat mensen weten hoe je je voelt en niet hoe ze denken dat je voelt want met dit gedicht wil ik maar even zeggen mensen kunnen er heel gelukkig uitzien maar ze kunnen ook een masker dragen en bijna dood gaan van verdriet en het even niet meer zitten daarom is het belangrijk dat je je vrienden steunt en ze door die momenten door helpt want het leven is niet altijd even gemakkelijk en daarom heb je mensen nodig die je willen steunen
lize xx - 14-10-2009 om 15:22
-
heel mooi geschreven!
Vivienne Maas - 17-11-2009 om 19:27
-
hey lize ik vind het een super mooi gedicht, want ik ben ook heel vaak verdrietig en ik laat het ook niet merken, ik kan het heel goed in dit gedicht zien, supermooi!
Cameron - 07-01-2011 om 20:31
-
suppermooi gedicht goeie bedoelingen wou dat ik soms mensen door mijn masker heen kan laten kijken dat ze zien dat ik ook pijn heb maar dat ziet niemand bij mij
Verwijderde gebruiker - 05-01-2012 om 17:55