vorige gedicht
vorige gedicht
Stralen
Jij laat mij stralen,
Het blijft maar malen,
Stralen van geluk.
Met jou kan mijn leven niet meer stuk!
Had niet verwacht iemand te vinden
Waar ik me wel mee zou willen binden.
Het is miss wel snel
Maar zo voel ik het wel.
Als het moet spring ik zo op de fiets.
Dit alles doet mij wel iets.
Reacties op ‘Stralen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!