Jij + ik = wij
Jij bent nu hier bij mij.
De vogels fluiten en de wind raast door de bomen.
De maan schijnt op jou lieve gezicht.
De wereld voelt vrolijk.
Wij zijn vrolijk & blij met elkaar.
Als ik jou weer kon zien..
Dat moment dat ik het warm krijg van binnen.
Geen vlinders, maar spinnen,
Het kriebelt in mijn maag.
Wat moet ik zeggen, waar moet ik mee beginnen?
Kom ik nog wel zeker over?
Gaat alles nog wel goed.
Ben ik niet zo rood als een tomaat?
En toch tel ik de dagen af tot ik hem weer zie.
Ik mis hem.
Van almelo tot Overschie.
Van Polen tot Calefornië.
Van Noord tot Zuid.
Van West tot Oost.
Ik mis hem van hier tot daar.
Van het museum tot de bioscoop.
Van zwart op wit.
Laat de maan niet meer schijnen.
Laat de wereld ten onder gaan.
Laat mij alleen achter, laat mij maar alleen.
Laat de vogels stoppen met fluiten, laat de wind niet meer tot de bomen ruisen.
Jij bent weg. Ik ben alleen.
De wereld mag even niet meer vrolijk zijn.
Reacties op ‘Jij + ik = wij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!