strand
Ik loop op het strand
En slenter langs de waterkant
De wind waait door mijn haar
Als ik stilsta en naar de horizon staar
De golfjes kabbelen rond mijn voeten
En nemen het zand mee als ze mij ontmoeten
Ik moet mijn hoofd eens luchten
Moet mijn gedachten laten vluchten
Want soms wordt je hoofd te vol
En heb je het gevoel van, ik wordt dol
Want alles wat je meemaakt geef je een plekje
En zo heeft alles een eigen stekje
En als je iets niet meer verwerken kan
Dan is het gewoon vol in die hersenpan
Gewoon alles even zuiveren, dat lucht op
En dan is er weer ruimte in je kop
En kan je alles weer beter aan
Om met een fris gevoel weer verder te gaan
Reacties op ‘strand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!