1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Ode aan de natuur

Een troosteloze, grijze dag
De wind waait zachtjes,
Boze wolken overschaduwen alles
Ze omarmen een waterachtig zonnetje
De zon, eenzaam en alleen
Hoog, ver weg van het leven
De bomen, als lijfwachten van de aarde
Rivieren, gevoed door de tranen van de lucht
Beekjes, kleine metgezellen van de grond
Klaterende, eindeloze watervallen
Spoelen de eeuwigheid weg
De zee, moeder van al het water
Elke, nietszeggende korrel zand
zo betekenisvol, als ze samen zijn
De berg spuwt rood lava
Verzengende, allesvernietigende hitte
Schreeuwend smeltende ijskappen
De aarde overspoeld
Ze breekt uit haar voegen
Dieren, dupe van de mens
Verschrikte vogels vliegen weg
Geschiedenis verdwijnt
Toekomst, die er nooit zal komen
Het heden, een laatste adem
Een diepe zucht in het universum
Het is voorbij...

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Natuur

Reacties op ‘Ode aan de natuur’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Ode aan de natuur